Ν. Μελετίου : Το ζήτημα της απασχόλησης του Συνδημότη, δεν είναι απλά θέμα αριθμών. Είναι το μέγιστο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, κι όσο παραμένει άλυτο, συνδέεται με πληθώρα κοινωνικών προβλημάτων.
Στο ζοφερό σκηνικό που επικρατεί στο τομέα της απασχόλησης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά και στο ανησυχητικό μέλλον για τους νέους αναφέρθηκε- παραθέτοντας αριθμούς και στοιχεία- ο δήμαρχος Ασπροπύργου, και πρόεδρος της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικής Οικονομίας της ΚΕΔΕ, Νικόλαος Μελετίου από το βήμα του Τακτικού Συνεδρίου, στη Θεσσαλονίκη.
Ο κ. Μελετίου στην τοποθέτησή του τόνισε μεταξύ άλλων τα ακόλουθα:
΄΄Κυρίες και Κύριοι Συνάδελφοι,
υπ΄ αυτές, τις εξαιρετικά δυσμενείς συνθήκες, η πρωτοβάθμια Τοπική Αυτοδιοίκηση αντιπαλεύει, ως αυτήν την ώρα αποτελεσματικά, την ανθρωπιστική κρίση, που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Και το ερώτημα που τίθεται αβίαστα, απ΄ τη συγκεκριμένη πραγματικότητα, είναι ένα: Ποιο είναι το μείζον ζήτημα σήμερα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Το σύστημα εκλογής Δημάρχων ή Δημοτικών Συμβούλων ή η κατάσταση, από πλευράς πόρων και Ανθρώπινου Δυναμικού των Ο.Τ.Α.;
Διότι, για μια ακόμη φορά, παρατηρούμε πως, όσο σφίγγει η θηλιά των οικονομικών, στο λαιμό των Δήμων, όσο περικόπτονται θεσμοθετημένοι πόροι, όσο μειώνονται οι εργαζόμενοι στους Ο.Τ.Α., όσο αυξάνουν οι ανάγκες της κοινωνίας και οι αρμοδιότητες των Δήμων, αντί να εκδηλώνεται μια προσπάθεια, απ΄ τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, να στηριχτούν αποφασιστικά οι Ο.Τ.Α., κάποιοι επιχειρούν «να στείλουν την μπάλα στην εξέδρα»… Να στρέψουν την προσοχή του κόσμου στην παραπολιτική! Διότι, κακά τα ψέματα, τούτη την ώρα, η ελληνική κοινωνία και το πιο ζωντανό κύτταρο της Ελλάδας, οι τοπικές κοινωνίες, και η έκφραση της τοπικής Δημοκρατίας, οι Δήμοι, έχουν ανάγκη στήριξης, έχουν ανάγκη απόδοσης πόρων, για να εξακολουθήσουν να αντιμάχονται με αποτελεσματικότητα την κρίση. Η ελληνική κοινωνία, δεν αναγνωρίζει ως ανάγκη, δεν καίγεται για το σύστημα ανάδειξης Δημάρχων και Δημοτικών Συμβούλων, στο οποίο επικεντρώθηκε, δυστυχώς, η συζήτηση για τη μεταρρύθμιση του «Καλλικράτη».
Κι αφού περιγράψαμε τις σοβαρότατες ασθένειες, που αντιμετωπίζουμε, ας έρθουμε τώρα στη συζήτηση, για τα δραστικά φάρμακα που μας λείπουν, και τα πενιχρά μέσα που, κατά καιρούς, μας διατίθενται.
Φίλες και Φίλοι μου,
αν κάποιος ανατρέξει στην τοποθέτηση της Επιτροπής, στο Τακτικό Συνέδριο του 2015, θα δει ότι, και πριν από ένα χρόνο, είχαμε περιγράψει τα βήματα που απαιτούνται, προκειμένου η Τοπική Αυτοδιοίκηση να συμβάλλει καθοριστικά στους τομείς της Απασχόλησης και της Κοινωνικής Οικονομίας.
Είχαμε ζητήσει σαφή και θεσμοθετημένη περιγραφή του ρόλου των Ο.Τ.Α. πρώτου βαθμού, στο «Χάρτη της Απασχόλησης» της χώρας μας. Το ίδιο επαναλαμβάνουμε και φέτος, υπό συνθήκες σαφώς δυσμενέστερες. Απευθύνουμε έκκληση, να αποδοθεί στους Δήμους, θεσμικά, κι όχι δυνητικά και κατά περίπτωση, ο ρόλος που τους αρμόζει και απέδειξαν ότι δικαιούνται και ότι μπορούν να υλοποιήσουν, τόσο στο σχεδιασμό όσο και στην υλοποίηση Πολιτικών Απασχόλησης.
Ζητήσαμε, και επαναλαμβάνουμε το αίτημα, για θεσμικό, προγραμματικό πλαίσιο, που θα περιγράφει σαφώς, που εμπλέκονται οι Δήμοι της Χώρας, στην προσπάθεια των Πολιτών που αναζητούν εργασία, και των επιχειρήσεων που αναζητούν εργαζομένους.
Υπογραμμίζοντας και πάλι ότι, για τους Δήμους, για τους Δημάρχους και τα Δημοτικά Συμβούλια, το ζήτημα της απασχόλησης του Συνδημότη, δεν είναι απλά θέμα αριθμών και ποσοστού επί τοις εκατό, στο σύνολο του ενεργού πληθυσμού. Είναι το μέγιστο των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τοπική Αυτοδιοίκηση, τα τελευταία χρόνια, κι όσο παραμένει άλυτο, συνδέεται -ευθέως και καταλυτικά- με πληθώρα κοινωνικών προβλημάτων, τα οποία πάλι οι Δήμοι αντιμετωπίζουν, είτε με τη στήριξη της Πολιτείας είτε χωρίς αυτήν.
Επισημαίνουμε και πάλι πως, αν δεν καταγραφούν, κι αν δεν επικαιροποιούνται διαρκώς, οι Περιφερειακές Έρευνες των Αναγκών της Αγοράς Εργασίας, ώστε να προσδιορίζονται οι πραγματικές ανάγκες Απασχόλησης και Επαγγελματικής Κατάρτισης, Επιμόρφωσης, Ενδυνάμωσης Δεξιοτήτων, για τους πολίτες κάθε τόπου, και ειδικά για τους Νέους, θα συνεχίσουμε να μη στοχεύουμε σωστά, να μην φτάνουμε στο καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.
Θέτουμε και πάλι, ενάμιση χρόνο μετά, από το βήμα του φετινού Τακτικού Συνεδρίου μας, το ζήτημα της θεσμικής αναδιάρθρωσης, που θα φέρει τους Ο.Τ.Α., δια της Κ.Ε.Δ.Ε και των Π.Ε.Δ, με τη στήριξη της Π.Ε.Τ.Α, του Ι.Τ.Α και της Ε.Ε.Τ.Α.Α, σε ρόλο συνδιαμορφωτή πολιτικών, που θα σχεδιάζονται και θα υλοποιούνται στη βάση των εξειδικευμένων αναγκών κάθε τόπου.
Επαναλαμβάνουμε την πρότασή μας, για θεσμοθέτηση και λειτουργία Αποκεντρωμένων Υπηρεσιών Απασχόλησης σε κάθε Δήμο, που δύναται και επιθυμεί να αναπτύξει μια τέτοια υπηρεσία. Υπό την απαραίτητη προϋπόθεση, της εξασφάλισης των αναγκαίων πόρων και κινήτρων, για να υπάρχουν οι προϋποθέσεις επιτυχίας του νέου θεσμού. Για να επιτευχθεί αυτό, προτείνουμε να μεταφερθούν, υπό την πολιτική διεύθυνση των Δήμων, τα Γραφεία του Ο.Α.Ε.Δ, που είναι χωροθετημένα σε τοπικό επίπεδο.
Αν δεν κατανοήσουμε ότι, υποχρεούμαστε να στρέψουμε την προσοχή μας στο προγραμματισμό, που θα αφορά στους ανθρώπινους πόρους, σε δράσεις βελτίωσης της υλικοτεχνικής υποδομής των Δήμων, σε σύστημα αξιολόγησης των Υπηρεσιών και των Υπαλλήλων μας, κι όχι μόνο ενός εκάστου των εργαζομένων μας, τότε ο διάλογος για τις αλλαγές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση θα οδηγήσει σε μια ακόμη χαμένη ευκαιρία.
Να τα συζητήσουμε όλα, λοιπόν, αλλά με τη σωστή σειρά, με πρώτα τα επείγοντα, τα καυτά ζητήματα και είμαστε βέβαιοι ότι, αν όλοι το θελήσουν, και πρωτίστως η Πολιτεία, η παρούσα συγκυρία προσφέρεται για να γυρίσουμε τη σελίδα του Τόπου.’’